De sociale partners hebben in 2007 een akkoord bereikt dat bedrijven vanaf 1 januari 2008 hun werknemers een bonus kunnen geven. De werknemer betaalt geen RSZ-bijdragen en ook geen belastingen op zijn bonus. Wel moet de werkgever een sociale bijdrage van 33% betalen op dit bedrag. De kostprijs is aftrekbaar in de vennootschapsbelasting. Voor 2013 bedraagt het maximumbedrag dat een onderneming per werknemer mag besteden aan zogenaamde ‘niet-recurrente resultaatsgebonden voordelen’ € 2 488.

De ondernemingen kregen dankzij het akkoord[1] een ruime autonomie om de criteria vast te stellen voor de toekenning van het voordeel. Er kunnen ook andere criteria dan winst gehanteerd worden. Om in aanmerking te komen voor fiscale vrijstelling, moeten die bonussen aan verschillende voorwaarden voldoen:

• de toekenning van de bonus moet gebonden zijn aan de resultaten die het bedrijf of een groep werknemers boekten. Bijvoorbeeld: het kaderpersoneel, de regionale managers, de verkopers, de medewerkers van de dienst boekhouding …;
• deze resultaten mogen nog niet vaststaan bij de invoering van het systeem. Met andere woorden, het systeem is bedoeld als beloning voor het feit dat de groep werknemers (of het bedrijf) een voldoende realistisch streefdoel behaalt, zoals een bepaald omzetcijfer voor de verkopers;
• de resultaten moeten worden geëvalueerd op basis van objectieve criteria;
• de evaluatiedoelstellingen en -criteria moeten vooraf worden vastgelegd. Concreet: ze moeten het voorwerp uitmaken van een collectieve overeenkomst binnen de onderneming, tenzij die laatste te klein is om een vakbondsafvaardiging te hebben.

Bron: www.werk.belgie.be en www.ing.be