Clubs, federaties, verenigingen, instellingen, enz. kunnen in het kader van hun sportieve, sociale, culturele of andere activiteiten beroep doen op vrijwilligers. Mag een vrijwilliger voor zijn inzet een vergoeding ontvangen?

Onbezoldigd. Een vrijwilliger voert zijn activiteiten uit zonder hiervoor een geldelijke tegenprestatie te ontvangen. Echter, het onbezoldigd karakter van het vrijwilligerswerk belet niet dat de organisatie de kosten van de vrijwilliger mag vergoeden.

Onbelast. De vergoeding[1] voor de vrijwilliger is niet belastbaar indien deze beperkt is tot een bepaalde grens. Zo mag een vrijwilliger dit jaar[2] tot € 34,03 per dag en € 1.361,23 per jaar ontvangen.

Vrijwilligerswerk. Opdat er sprake kan zijn van “vrijwilligerswerk” dient er aan een aantal criteria te worden voldaan. De activiteit moet[3]:

• onbezoldigd en onverplicht worden uitgevoerd;
• worden verricht voor personen, andere dan degenen die de activiteit verricht, voor een groep of organisatie of de samenleving als geheel;
• ingericht worden door een organisatie anders dan het familie- of privé-verband van degene die de activiteit verricht;
• verplicht worden verricht door een andere persoon dan deze die voor dezelfde organisatie in het kader van een arbeidsovereenkomst, een dienstencontract of statutair is aangesteld.

Hogere kosten? De realiteit en de omvang van deze kosten moeten in principe niet bewezen worden.Enkel indien het totaal van de door de vrijwilliger van een of meerdere organisatie(s) ontvangen vergoedingen meer is dan voorgenoemde forfaitaire bedragen, dan kunnen deze enkel als terugbetaling van de door de vrijwilliger voor de organisatie(s) gemaakte kosten worden beschouwd, indien de realiteit en het bedrag van deze kosten kunnen aangetoond worden aan de hand van bewijskrachtige documenten.

Geen combinatie. De forfaitaire en reële kostenvergoedingen mogen niet worden gecombineerd door een vrijwilliger.

Wel vervoerskosten? Een combinatie van de forfaitaire kostenvergoeding met een terugbetaling van de reële vervoerskosten is echter wel mogelijk voor maximaal 2.000 kilometer per jaar en per vrijwilliger. Let op, deze vervoerskosten zijn reële kosten en dienen dus bewezen te worden aan de hand van bijvoorbeeld een administratie van de ritten. Enkel dan kan een vrijwilliger zijn vervoerskosten bovenop de forfaitaire kostenvergoeding ontvangen.

De vergoeding voor het vervoer met een eigen auto bedraagt maximum € 0,3460 per kilometer[4]. Dit bedrag wordt toegepast tot 30 juni 2018.

Overschrijding bedrag. Indien één van de grenzen overschreden wordt, zal de volledige vergoeding als een belastbaar inkomen beschouwd worden (tenzij de vrijwilliger uiteraard de reële vergoeding kan bewijzen aan de hand van stukken).

REFIBO. Benieuwd of u beroep mag doen op vrijwilligers? Contacteer REFIBO vrijblijvend voor een advies.

 Bronnen:

Wet van 3 juli 2005 betreffende de rechten van vrijwilligers

[1]Art. 10 wet van 3 juli 2005 betreffende de rechten van vrijwilligers.

[2] Inkomsten 2018, aanslagjaar 2019. De bedragen worden jaarlijks geïndexeerd.

[3]Art. 3 wet van 3 juli 2005 betreffende de rechten van vrijwilligers.

[4] Art. 13 KB van 18 januari 1965 houdende de algemene regeling inzake reiskosten.