Wie rijkdom laat uitschijnen, riskeert indiciaire controle. Wanneer de fiscus vermoedt dat u meer privé-uitgaven heeft verricht dan dat u inkomsten heeft genoten, dan kan de controleur overgaan tot een zogenaamde indiciaire controle.

Dergelijke vermoedens zullen ontstaan wanneer u met een dure wagen rijdt of in een grote villa woont en deze zaken niet in verhouding lijken te staan tot uw inkomsten. Uiteraard gaat het hier steeds om vermoedens, tot de fiscus het tegendeel kan bewijzen.

Een indiciaire controle kan gebeuren bij iedere belastingplichtige, gaande van een werknemer tot een gepensioneerde, wat niet wegneemt dat de controle voornamelijk plaats bij zelfstandigen. Tijdens de indiciaire controle zal de fiscus achterhalen of er al dan niet rechtmatig bekomen inkomsten tegenover de uitgaven gesteld kunnen worden. Dit zal gebeuren door uw inkomsten en uitgaven van twee opeenvolgende jaren te vergelijken met uw aangifte. Bovendien zullen ook de inkomsten van de partner onder de loep genomen worden.

Om de inkomsten en uitgaven te staven, zal de fiscus beroep doen op gegevens uit het kadaster (register van o.a. onroerende goederen), gegevens van op uw computer, online gegevens van op websites zoals Facebook en Twitter, kenmerken van uiterlijk vertoon (zoals luxewagens, pleziervaartuigen,…), enzovoort.

De belastingplichtige krijgt natuurlijk ook de mogelijkheid om een verklaring te geven voor zijn rijkdom. Het ontvangen van een erfenis of het aangaan van een lening, kan bijvoorbeeld makkelijk aangetoond worden. Blijkt er uiteindelijk een onverklaarbaar verschil te zitten tussen uw inkomsten en uw uitgaven dan heeft de fiscus het recht om uw inkomsten, via een rechtzetting, te verhogen.