Intussen zijn meer dan 100 landen toegetreden tot de Common Reporting Standards (CRS), een ambitieus project dat internationale gegevensuitwisseling van bankgegevens over de landsgrenzen heen zo transparant mogelijk maakt. Met dit uitgebreid arsenaal aan financiële data is de fiscus rechtstreeks op de hoogte van de waarde die op uw buitenlandse rekening staat. Recente rechtspraak uit Antwerpen heeft de fiscus teruggefloten en schept voortaan meer duidelijkheid op de bewegingsvrijheid die de fiscus heeft om ontbrekende financiële data aan te vullen voor bijkomende taxatie.

9.6 miljoen nieuwe inlichtingen uit partnerstaten

De introductie van de Common Reporting Standard (oftewel CRS) verplicht financiële instellingen van deelnemende landen om gedetailleerde financiële gegevens automatisch uit te wisselen met de fiscus en andere toezichthoudende instellingen. Deze scheepslading aan data ligt vervolgens aan de basis om discrepanties op te sporen in de belastingaangifte en om niet-geïnde belastingen te recupereren.

Sinds de overstap naar een geautomatiseerde gegevensuitwisseling in 2017 is de Belgische belastingadministratie in het bezit van 9.6 miljoen nieuwe inlichtingen afkomstig uit partnerstaten.

Welke gegevens worden uitgewisseld? 

Concreet dienen financiële instellingen volgende gegevens te verzamelen en te bezorgen aan de fiscale administratie waar de rekeninghouder zijn fiscale woonplaats heeft:

• De persoonlijke gegevens (zowel bij natuurlijke- als rechtspersonen): de naam, het adres, rechtsgebieden waar de persoon inwoner is, geboortedatum
• Het IBAN rekeningnummer
• De naam en identificatienummer van de rapporterende financiële instelling
• Het saldo op het einde van het kalenderjaar
• De interesten en/of bruto-opbrengsten uit effecten- en depositorekeningen

Hoe ver mag de fiscus graven? 

Wanneer de fiscus nieuwe informatie ontvangt binnen het wetgevend kader van de CRS heeft zij maximaal twee jaar de tijd voor te onderzoeken welke niet-aangegeven inkomsten nog belast kunnen worden. Vervolgens mag de fiscus uitsluitend de inkomsten belasten die binnen het jaar vallen waarop de respectievelijke informatie wijst.

Voorbeeld:

Beperkte bewegingsruimte voor de fiscus

Ondanks dat de fiscus de CRS informatie die zij verkrijgt mag gebruiken om gedurende een periode van vijf jaar terug te graven is dit nog geen definitieve voorbode dat zij bijkomend mag taxeren. Zo heeft de rechtbank van eerste aanleg in Antwerpen de fiscus teruggefloten in het kader van een bijkomend onderzoek dat de fiscus gestart is over een specifiek jaar waarin zij geen informatie heeft verkregen:

Indien de fiscus niet over de nodige informatie beschikt om te taxeren mag zij deze niet bij u gaan opvragen. Aanvullend hierop mag zij nieuwe CRS informatie niet gebruiken om CRS data te her-actualiseren waarvan de houdbaarheidsperiode van twee jaar verstreken is. 

Ons advies

Wilt u op de hoogte blijven van de informatie waarover de fiscus beschikt over uw buitenlandse rekeningen, dan kan u via myminfin.be poolshoogte nemen. Tenslotte is het ook van cruciaal belang om te weten dat wanneer u uw buitenlandse inkomsten vergeet aan te geven er niet automatisch sprake van fraude is. Het is vervolgens aan de fiscus om het bewijs te leveren dat er bijkomende belastingen verschuldigd zijn.

Heeft u verder nog vragen over uw btw-aangifte? REFIBO BV beantwoordt graag al uw vragen over dit onderwerp. Contacteer ons gerust telefonisch op het nummer +32 9 223 31 54 of per mail op het mailadres studiedienst@refibo.be.

Blijf op de hoogte van het belangrijkste nieuws voor ondernemers, ontvang onze maandelijkse REFIBO nieuwsbrief nu in uw mailbox!