De nieuwe berekening van het voordeel van alle aard, is voor vele werknemers nadelig. Hierdoor zullen sommige werknemers waarschijnlijk geneigd zijn hun firmawagen op te geven in ruil voor meer loon. Dit kan echter niet zonder een eenduidig akkoord tussen de werkgever en de werknemer. Een firmawagen maakt immers deel uit van de arbeidsovereenkomst en kan net zoals de andere aspecten uit een arbeidsovereenkomst niet eenzijdig gewijzigd worden.

Dit betekent echter niet het einde van de discussie. Enerzijds kan het zijn dat er expliciet op papier gezet werd dat de wagen geen essentiële arbeidsvoorwaarde vormt. In dit geval kan het wel gebeuren dat de werknemer zomaar beslist om de wagen in te leveren. Een bijkomende loonsverhoging is dan echter nog steeds niet mogelijk zonder overeenkomst tussen de werkgever en de werknemer. De kans dat een werknemer zijn wagen, zondermeer, zal indienen is dan ook vrij klein aangezien dit zelden voordelig zal zijn voor de werknemer.

In de realiteit zal een werknemer zijn bedrijfswagen dus niet afgeven, wanneer hier niets tegenover wordt gesteld. In sommige gevallen is het echter mogelijk dat een werknemer kan eisen dat zijn wagen ingeruild wordt tegen een andere wagen. Dit is het geval wanneer in de arbeidsovereenkomst niet uitdrukkelijk werd vastgelegd welk type auto of welk budget ter beschikking gesteld zou worden van de werknemer. De werknemer zou er in deze situatie voor kunnen opteren om zijn ‘dure’ wagen in te ruilen voor een goedkoper type. In hoeverre een werknemer de wagen kan inruilen voor meer loon of voor een andere wagen, zal dus uiteindelijk afhangen van wat er overeengekomen werd in de afgesloten arbeidsovereenkomst.