In 1998 werd een wettelijk kader geschapen voor de ‘collectieve schuldenregeling’. Dat is een procedure die mensen met een schuldenoverlast toelaat via o.a. een afbetalingsregeling hun financiële toestand te herstellen. De collectieve schuldenregeling voorzag in garanties op een gewaarborgd inkomen terwijl men in de mate van het mogelijke de schulden probeert af te betalen en niet meer gehinderd wordt door beslagen.

Vanaf 31 januari 2009 is er een nieuwe regeling van kracht. Ze is gekend als WCO of gerechtelijke reorganisatie. De Wet betreffende de Continuïteit van ondernemingen van 31 januari 2009 (verder WCO) biedt schuldenaars in moeilijkheden verschillende mogelijkheden om een oplossing te zoeken voor hun problemen. Sedert 2009 zijn er veel meer bedrijven met tijdelijke bescherming, maar daarmee zijn helaas niet alle problemen van de baan. De wet wordt te veel gebruikt voor zaken die reddeloos verloren zijn en te weinig voor zaken met een tijdelijk probleem en een goed reddingsplan.

Om die reden wordt er reeds gezegd dat de WCO vanaf 1 augustus 2013 op een aantal punten wijzigt. Het wordt moeilijker om bescherming tegen schuldeisers te krijgen als de zaak toch geen overlevingskans heeft. Er komt ook een budgettaire drempel, want deze procedure veronderstelt toch een minimale koopkracht bij de aanvragende onderneming voor het noodzakelijke gespecialiseerde advies.

Bron: www.tussenstap.be, www.wco.be